Aprendendo a Programar con Python: A Miña Experiencia na Aula

 Nos últimos meses, na clase de dixitalización, estivemos aprendendo a programar utilizando Python, unha linguaxe de programación moi versátil e popular. Durante este período, seguimos un proceso progresivo de aprendizaxe, no que pasamos de conceptos básicos ata desenvolver programas máis complexos.

A INTRODUCIÓN AO MUNDO DE PYTHON

O noso profesor comezou por explicarnos os fundamentos de Python, proporcionándonos exemplos sinxelos que nos axudaron a entender como funciona a linguaxe. Desde estruturas básicas ata a manipulación de datos, aprendemos os conceptos clave que nos servirían para futuros proxectos. Para resolver dúbidas, utilizamos o libro de Python, que nos serviu de referencia en moitas ocasións.

A EVOLUCIÓN DOS NOSOS PROXECTOS

Ao longo das clases, fomos mellorando os programas iniciais que nos daba o profesor. O primeiro paso era replicar os exemplos, pero logo tiñamos que modificar e perfeccionar os códigos para facer aplicacións máis funcionais e interesantes.

Entre os proxectos que desenvolvemos destacan:

• Calculadoras gráficas: Programas que permitían realizar operacións matemáticas dun xeito interactivo.

  
  
  

• Calculadoras simples: Versións máis básicas pero igualmente útiles para aprender a estrutura do código.

  
  
  

• Xogo de adiviñar o número: Un programa onde o usuario tiña que acertar un número elixido ao azar, utilizando pistas dadas polo programa.

• 
  
  

AXUDAS DE INTELIXENCIAS ARTIFICIAIS

Cara ao final do curso, a programación volveuse máis complicada e, para facilitar o proceso, comezamos a utilizar IA como Claude e Gemini. Estas ferramentas foron clave para mellorar os nosos códigos, entender erros e aprender novas técnicas. A intelixencia artificial permitiunos acelerar o desenvolvemento e atopar solucións de forma máis eficiente.

CONCLUSIÓN

Aprender a programar en Python foi unha experiencia desafiante pero moi enriquecedora. Desde seguir os exemplos básicos ata mellorar os nosos propios programas, cada paso foi unha oportunidade para adquirir novos coñecementos. Ademais, o apoio das IA demostrou ser unha ferramenta valiosa no proceso de aprendizaxe.

Sen dúbida, programar pode ser difícil, pero con paciencia, práctica e as ferramentas adecuadas, todo é posible! Ata outra!!

Creando unha Copa en FreeCAD: A Miña Experiencia

 Para comprender mellor o proceso, axudeime dun vídeo explicativo que nos mostrou o profesor, no que se detallaban os pasos para modelar formas xeométricas en FreeCAD. Grazas a este recurso, puiden seguir unha metodoloxía clara e aprender varias ferramentas do programa.

Paso 1: Planificación e Estrutura

O primeiro que fixen foi visualizar a copa que quería deseñar. Imaxinei unha base estable, un pé estilizado e unha parte superior ancha e elegante. Con esta idea clara, comecei por facer uns bosquexos rápidos para ter unha referencia ao longo do proceso.

Paso 2: Modelado en FreeCAD

Usando o módulo Part Design, creei a base cun cilindro e logo extruíno para darlle volume. A continuación, deseñei o pé da copa aplicando técnicas vistas no vídeo do profesor, como o uso da ferramenta Revolución para dar forma á parte superior a partir dun perfil simple.

Paso 3: Exportación e Preparación para Impresión 3D

Cando xa estaba satisfeito co modelo, gardino e exporteino en formato STL, listo para ser impreso en 3D. O feito de poder ver o meu deseño convertido nun obxecto físico é moi emocionante, e xa estou pensando en futuras melloras!

Conclusión

O vídeo que nos ensinou o profesor facilitou moito o proceso, axudándome a entender mellor as ferramentas do software e aplicalas de forma efectiva. Modelar unha copa pode parecer sinxelo, pero implica precisión e creatividade. Sen dúbida, seguirei experimentando con novos deseños e obxectos no futuro!

Redes e comunicación de datos

Redes no Instituto: A Infraestrutura que Mantén a Conexión

Na actualidade, as redes de comunicación de datos son esenciais para o funcionamento eficiente de calquera institución educativa. No noso instituto, temos un sistema de rede ben estruturado que nos permite conectar dispositivos, compartir recursos e acceder a internet de maneira segura e rápida. Hoxe queremos mostrarvos como está organizada a nosa rede e como analizamos algúns dos seus elementos clave.

Estrutura da Rede do Instituto

A nosa rede está deseñada en torno a unha infraestrutura de cableado que conecta todos os edificios e salas do instituto. O mapa que nos deu o profesor representa visualmente a distribución da rede, destacando os seguintes elementos clave:

1. Centro de Datos: É o corazón da nosa rede, onde se atopan os servidores principais que xestionan o tráfico de datos e almacenan información crítica.

2. Router Principal: Conecta a rede interna do instituto con internet. É responsable de dirixir o tráfico de datos entre os dispositivos internos e a rede externa.

3. Switches: Estes dispositivos distribúen a conexión de rede a diferentes puntos do instituto, como aulas, oficinas administrativas e laboratorios.

4. Puntos de Acceso WiFi: Permiten que os dispositivos sen fíos, como portátiles e teléfonos móbiles, se conecten á rede. Están estratexicamente distribuídos para asegurar unha boa cobertura en todo o edificio. Encontramos un cada duas aulas.

   
   
   

Análise da Tarxeta de Rede

Durante as nosas sesións, tamén observamos a configuración da tarxeta de rede nos nosos dispositivos. A tarxeta de rede é un componente esencial que permite a comunicación entre o ordenador e a rede. Aquí tes algúns aspectos clave:

1. Enderezo MAC: Cada tarxeta de rede ten un enderezo MAC (Media Access Control) único que a identifica na rede.

2. Tipo de Tarxeta: Dependendo do dispositivo, a tarxeta pode ser Ethernet (por cable) ou Wi-Fi (sen fíos).

IP Público e Velocidade de Conexión

Outra parte importante do noso estudo foi a identificación do noso IP público e a medición da velocidade da nosa conexión a internet:

1. IP Público: O enderezo IP público é a identificación única que o noso router ten na internet. Nos investigamos a nosa ip privada do ordenador do instituto que é 10.55.133.134 mais a publica que é 195.57.104.118.

2.  Este enderezo é asignado polo noso proveedor de servizos de internet (ISP).

3. Velocidade de Conexión: Utilizamos ferramentas en liña para medir a velocidade da nosa conexión a internet (velocidade de baixada:173.27 e de subida: 904.20). Esta información é crucial para asegurar que a rede poida soportar as necesidades dos estudantes e profesores.

Conclusión

O sistema de rede do noso instituto é un exemplo de como unha infraestrutura ben planificada pode facilitar a comunicación e o acceso á información, mellorando o proceso educativo. Grazas a estes sistemas, estudantes e profesores poden colaborar de maneira máis efectiva e acceder aos recursos necesarios para a súa educación.

Os meus primeiros deseños con frrecad.

 Adentreime no mundo do modelado 3D con FreeCAD. Ao principio, parecía un universo complexo, pero grazas a tutoriais que nos ensinavan, e moita práctica conseguín dominar as ferramentas básicas e crear os meus primeiros deseños.

Lembro cando modelei un cubo por primeira vez! Parecía tan simple, pero foi unha gran satisfacción ver como unha idea na miña cabeza se transformaba nun modelo 3D na pantalla. A partir de aí, me animei a crear formas máis complexas, como unha casa ou unha piramide de cubos.

A verdadeira maxia chegou cando levei os meus deseños á vida real a través da impresión 3D. ¡ Foi emocionante ver como un modelo virtual se transformaba nun obxecto tangible que podía tocar e manipular! A primeira vez que imprimín un dos meus modelos, sentin unha gran alegría. Era como ver nacer unha nova creación.

Este proceso me  enseñoume non só sobre deseño, senón tamén sobre as posibilidades da fabricación dixital. Cada vez que creo un novo deseño, descubro novas facetas desta tecnoloxía e me sinto máis motivado a seguir explorando este programa. 

Outros deseños mais complexos son: botón:

PEZAS TRIVIAL:

VRIDA:

TORRE:

Conclusión:

Ao principio, todo parece moi complicado. Recordo pasar minutos intentando entender como funcionaban determinadas ferramentas e por que os meus modelos non quedaban como eu quería. Pero coa práctica e a paciencia, comecei a ver os resultados. Cada novo proxecto era un desafíoque logo se facilitaba, pero tamén unha oportunidade para aprender algo novo.

Crear cartafois, movelos e renomealos dende a terminal con comandos

Creando o teu propio sistema de arquivos con Linux

¿Que tal se che faría crear o teu propio universo dixital? Con Linux, isto é máis sinxelo do que pensas. Imagina que cada ficheiro é un planeta e cada directorio é un sistema solar. Con uns poucos comandos, podes crear, mover e renombrar estes "planetas" como queiras.

¿Que vamos a facer?

Nesta guía, imos crear unha pequena simulación dun sistema solar. Imos crear un directorio (o noso sistema solar), crear varios ficheiros dentro (os nosos planetas) e despois movelos e renomealos para simular eventos cósmicos.

Os comandos máxicos

• mkdir: Este comando créanos un novo directorio. É como crear un novo sistema solar.
• touch: Con este comando creamos un novo ficheiro. É como crear un novo planeta.
• mv: Este comando nos permite mover ou renombrar ficheiros e directorios. É como mover un planeta a outro sistema solar ou cambiarlle o nome.
• ls: Este comando nos mostra o contido dun directorio. É como mirar ao ceo e ver todos os planetas.

Manos á obra

1. Abre a túa terminal: Esta é a porta de entrada ao universo de Linux.
2. Crea un novo directorio: Escribe mkdir SistemaSolar e pulsa Intro. Acabas de crear o teu propio sistema solar.
3. Entra no directorio: Escribe cd SistemaSolar e pulsa Intro. Agora estás dentro do teu sistema solar.
4. Crea os planetas: Escribe touch Mercurio Venus Terra Marte Xupiter Saturno Urano Neptuno e pulsa Intro. Acabas de crear os oito planetas do noso sistema solar.
5. Move un planeta: Se queres mover Marte a un novo sistema solar chamado "OutroSistema", escribe mv Marte OtroSistema e pulsa Intro.
6. Renombra un planeta: Se queres cambiar o nome de Xupiter a Júpiter, escribe mv Xupiter Jupiter e pulsa Intro.

Conclusión 

A miña conclusión sobre os comandos mais a terminal e todos oestos temas e que debemos ser atentos e sempre utilizar outra ventana para poder ver se o traballo desde a terminal vai ben ou temos fallos.

O cerebro do teu ordenador: Unha viaxe polos compoñentes do sistema operativo

 ¿Alguna vez te preguntaches como funciona máxicamente o teu ordenador?

 
Desde abrir unha páxina web ata xogar ao teu videoxogo favorito, todo pasa por un complexo sistema que xestiona o teu dispositivo. Ese sistema é o sistema operativo.

Imaxina o teu ordenador como unha casa. 

O sistema operativo sería o administrador que se encarga de todo: desde asignar habitacións (memoria) aos inquilinos (programas), ata xestionar a entrada e saída de persoas (datos) pola porta principal.

Os alicerces do sistema operativo

Os sistemas operativos están formados por varios compoñentes clave:

• O núcleo: É o corazón do sistema operativo, encargado de xestionar os recursos do ordenador como a memoria, os procesadores e os dispositivos.

• A interfaz de usuario: É a cara visible do sistema operativo. Pode ser unha interface gráfica (como a que ves nos ordenadores e teléfonos móbiles) ou unha interface de liña de comandos (como a que usaban os primeiros ordenadores).

• O sistema de arquivos: Organiza toda a información no ordenador, como documentos, fotos e programas, en carpetas e ficheiros.

• Os controladores de dispositivos: Son como tradutores que permiten que o ordenador se comunique con os dispositivos conectados, como o rato, o teclado ou a impresora. 

O día a día dun sistema operativo

• Protegendo a nosa información: Implementa medidas de seguridade para protexer os nosos datos de accesos non autorizados.

• Facilitando a interacción co usuario: Proporciona unha interface intuitiva para que poidamos usar o ordenador de forma fácil e eficiente.

Conclusión
O sistema operativo é un elemento fundamental do noso ordenador. Grazas a el, podemos realizar unha infinidade de tarefas de forma eficiente e segura. Ao comprender os seus compoñentes básicos, podemos apreciar mellor o funcionamento do noso dispositivo e tomar decisións máis informadas á hora de elixir un sistema operativo.

Comparativa das plataformas para crear blogs

Hoxe en día hai moitas plataformas para facer un blog, e cada unha ten cousas boas e malas. Aquí comparo algunhas das máis coñecidas:

• Blogger: É moi fácil de usar e gratis. Está ben para empezar, pero ten poucas opcións para cambiar o deseño.

• WordPress.com: Tamén é sinxelo e ten versión gratis, pero se queres máis funcións ou personalizar moito, hai que pagar.

• WordPress.org: A versión máis avanzada de WordPress. Necesitas aloxamento propio, pero é moi flexible e podes facer case calquera cousa co teu blog.

• Medium: É a máis simple, só tes que escribir. Está ben se non che importa o deseño e queres chegar a máis xente rapidamente, pero non hai moitas opcións de personalización.

• Wix: Moi visual e fácil, podes arrastrar e soltar cousas. A versión gratis pon anuncios no teu blog, e se queres eliminar eses anuncios, tes que pagar.

• Ghost: Menos coñecida, pero moi rápida e boa para escribir sen distraccións. Pódese usar para crear blogs profesionais con opcións de subscrición de pago.

• En resumo, se o que queres é algo sinxelo, Blogger ou WordPress.com están ben. Se precisas máis control e personalización.